Een funky bedje van bas, drums en zeezieke synths, weemoedige koperblazers, art- en barokpop, donkere melancholisch melodieuze gitaren en zuiderse traditionele klanken met poppy-ambient.
Benieuwd? Luister naar onze wekelijkse luminous Belge op woensdag met volgende artiesten: Jasper Erkens, Himshe, Mati Le Dee, Cuberdon en Aõ.
Jasper Erkens verkent met zijn nieuwe single Still Waiting verder de betere paden van de (electro)pop. Hij is inmiddels dertig en in het bezit van een baard. Londen en Amsterdam scherpten zijn muzikale skills aan en binnenkort ligt zijn vierde elpee in de winkel, Artificial Messiah.
Still Waiting is daarvan de voorbode en wordt geserveerd op een funky bedje van bas, drums en zeezieke synths. Een vrolijk dansend gitaarlijntje zorgt voor nog meer leven en voor de liefhebbers is er een softerotische saxsolo.
Goed nieuws voor Hilmshe-fans! Er is een nieuwe single, een voorbode op een gloednieuwe ep die voor begin 2023 ingepland staat! Wie Himshe recent aan het werk zag, ként het nummer vast al, anderen hérkennen het ongetwijfeld. Himshe durfde het zowaar aan een compositie te coveren van Einstürzende Neubauten, hun grote helden. De band smijt zich met grote grandeur op het iconische Sabrina! Voor Himshe een logische keuze. Immers: net als het Duitse industriële collectief, omarmt de Gentse band het duister, groezeligheid met poëzie zalvend verzoenend.
Met de grote affiniteit die zangeres Mishi Erine voelde voor Sabrina, ging ze aan de slag. Een nummer over reflecties: Hoe wil ik eruit zien? Hoe zie ik eruit? Wat is echt? Wat is nep? Wat draag ik mee in mij uit mijn verleden? Was ik mijn handen in onschuld? Leef ik in vrede met wat was? Het nummer kan zowel een persoonlijke blik hanteren als een maatschappelijke (klimaatopwarming, pandemie, oorlogsgeschiedenis,…).
Himshe wordt ondersteund door het Room 13 Orchestra. Arrangementen werden uitgewerkt samen met Yves Meersschaert. Een achtkoppig strijkorkest begeleidt Erine doorheen het nummer, geflankeerd door weemoedige koperblazers en een eenzame Morricone-gitaar, uitgevoerd door Simon Raman (RAMAN).
De samenzang tussen Erine en Naomi Sijmons brengen extra kwetsbaarheid in het nummer. Fans van Stay, de recenste EP van de band, kunnen hun donkere hartje ophalen; het filmische karakter dat toen het groepsgeluid al stevig kleurde wordt nog versterkt door de orkestrale begeleiding. Machtig mooi!
De Gentse Elke Andreas Boon is naast beeldend kunstenaar ook muzikante en songschrijfster. Ze schreef al enkele nummers voor Mary&Me en G A U S S en de voorbije twee jaar werkte ze een soloplaat die ze volgend jaar uitbrengt onder de naam Mati Le Dee. Het album zal The Broken Heart Of Mati Le Dee heten en vertelt een verhaal over verlies, verdriet, de absurditeit van het zijn, veerkracht, hoop en uiteraard de liefde.
Mati schreef de nummers en speelde op piano, (alt-)viool, contrabas en cello. We mogen een combinatie verwachten van art- en barokpop. Alle arrangementen zijn van haar hand en de productie lag bij van Frederik Segers (Stadt, Sioen, Black Flower…). The One Man Rebellionis het eerste voorsmaakje van het album.
Mati Le Dee heeft een heel flexibele stem die perfect de warme arrangementen aanvult. Het nummer klinkt heel gedreven dankzij de stevige baslijn. Met haar stem gaat ze echter niet mee in die gedrevenheid, ze zingt met passie en sensualiteit die dan weer goed passen bij de melancholische strijkers. De piano geeft het nummer een bombastische tintje.
De Leuvenaars van Cuberdon weten wel hoe ze onze aandacht kunnen blijven genereren. Na de twee singles Gizmo,Pt1 en 2 krijgen we nu nog drie extra tracks op ons bord die dan samen hun debuut ep vormen.
nstrumentaal en beklijvend net zoals die twee singles dus, mag het véél te korte Whirl de ep openen. Donkere en melancholisch melodieuze gitaren, wollig warme drums en mooie diepe bassen (luister door speakers verdomme !) die eigenlijk meer als intro fungeren voor de mokerslag van Viscous die er meteen op volgt. De gitaren worden behandeld met grofkorrelig schuurpapier en houden het midden tussen Hendrix en The Edge, uitbundige drumroffels op de toms, om dan halverwege toch weer een dynamische break in te lassen die dient als buffer om ons naar de majestueuze grand finale te leiden.
Helaas voor hen wordt instrumentale muziek nog steeds erg stiefmoederlijk behandeld, nochtans hebben ze alle kwaliteiten in huis om hoge toppen te gaan scheren.
Aõ heeft verschillende betekenissen, het hang er vanaf hoe je het uitspreek. Het kan iets pijnlijks zijn, iets moois, iets treurigs, een uiting van verwondering of gewoon totale onzin. Dit Gents/Brussels viertal smult van verschillende muziekstijlen waardoor hun sound een divers geheel is. Ze mixen fado, zuiderse traditionele klanken, Zuid-Amerikaanse percussie met poppy-ambient.
In de lockdown van 2020 debuteerde Aõ met een naamloze ep die ze opnamen en schreven als muzikale pennenvrienden op 2000km van elkaar. Nu heeft Mayway Records de band onder haar vleugels genomen en krijgen we de nieuwe single Mulher. De productie lag in de handen van keyboardspeler/gitarist Jolan Decaestekcer, Jasper Maekelberg (Faces On TV) nam de mix voor zijn rekening.
Het is een sensuele dansbare track met een uniek overtuigend geluid. Zangeres BrendaCordijn zingt met veel passie en tristesse zoals we die kennen van de Portugese fado. De lekkere ritmes en percussie nemen je van in het begin mee op een kleurrijke trip. Voeg daar subtiele gitaar- en elektronische klanken aan toe en dan krijg je een catchy geheel dat erg aanstekelijk werk op de dansbenen.
Veel luistergenot!