GEPPETTO & THE WHALES – Passages ([PIAS])
Na de publieksprijs van Humo’s Rock Rally in 2012 en een veelbelovend debuutalbum Heads Of Woe in 2014 werd het plots stil rond de Kempense jongens van Geppetto & The Whales. Het was dan ook even schrikken toen de band vorig jaar de vergeetput uitklauterde en hun nieuwe album Passages aankondigde. Het moet gezegd, de verwachtingen zijn hooggespannen aangezien Brian Joseph (producer van onder meer Bon Iver en Sufjan Stevens) bereid werd gevonden om mee te werken aan het album en er ook bijdragen van Ben Lester (The Tallest Man On Earth), Rob Moose (The National, Arcade Fire) en Trever Hagen (Bon Iver) op de plaat staan.
Voor de mannen van Geppetto & The Whales voelt het alvast niet aan als een comeback. Sterker nog, het voelt aan als hun dérde album, zoals ze onlangs vertelden aan Enola Magazine.
“We zijn zelfs nooit echt gestopt, maar nadat de tour rond onze eerste plaat Heads Of Woe was afgelopen, veranderde er ook veel in ons leven. Het heeft tijden geduurd voor we een beetje tevreden waren met wat we deden en we onszelf klaar voelden voor een plaat. We hebben in die tijd verschrikkelijk veel songs weggegooid, genoeg voor een tweede plaat, zodat we eigenlijk nu aan onze derde toe zijn. We waren echt hyperkritisch.” stelt zanger/gitarist Sander Sterkens.
De knoop werd uiteindelijk doorgehakt door de positieve commentaar van Brian Joseph himself en de band trok naar het idyllische Wisconsin om uiteindelijk hun tweede studioalbum op te nemen. In Faust, het eerste nummer van het album, voelen we het winterse Wisconsin-gehalte alvast binnensijpelen. Deze vier minuten durende track doet ons dagdromen over besneeuwde landschappen en prachtige natuur. Het is echter wel oppassen dat het aanhoudende drumritme en het zweverige stemgeluid je niet volledig doen afdwalen en de aandacht wegkapen.
Gelukkig is er Tall Leaves, tevens gelanceerd als single, om de aandacht terug te brengen. Het karaktervolle nummer brengt pit in het album en het refrein werkt zeer aanstekelijk. De muzikale intermezzo’s in het nummer geven het nummer een goede vibe en laten zien dat de band heeft geëxperimenteerd met een nieuw geluid. Ook Nunki is een nummer dat ons niet onberoerd laat. Het heeft iets weg van het vroegere werk van dEUS, weliswaar in een zachter jasje. Dat dEUS-gevoel vinden we tevens terug in Ruts, een meeslepend nummer met melodieuze gitaarrif als outro.
Dat Geppetto & The Whales met Passages een volwassen geluid gevonden heeft merken je ook aan de instrumentale nummers Man From Porlock en At Little Bay – die de overige nummers op het album perfect laten aansluiten – of aan het beklijvende piano- en zangspel in afsluiter Dusseldorf, dat door strijkers (ingespeeld door Rob Moose, die tevens strijkersarrangementen voor The National maakt) nog kracht wordt bijgezet.
Het zweverige gevoel dat al bij begintrack Faust hadden, blijft doorheen het hele album doorsluimeren. De rustige, aanhoudende ritmes volgen elkaar track na track op en enige aandacht is vereist om niet weg te dromen en het album volledig aan zich te laten voorbij gaan. Meerdere luisterbeurten zijn aangewezen om dit album naar waarde te kunnen schatten.
Wat er ook van mogen zijn, comeback of gewoon een logische voortgang van een band die bloeit en groeit, Passages staat vol winterse, weemoedige muziek over weemoedige onderwerpen. Over vriendschappen die vervagen, mensen die verdwijnen, keuzes die gemaakt moeten worden en evenwichten die verstoord raken. Elk nummer kan gelinkt worden aan een passage uit het recente leven van de bandleden en misschien zorgt net dit element voor de persoonlijke sound van het album.
Geppetto & The Wales zijn live aan het werk op 20/02 in Het Depot in Leuven op 23/02 in De Roma in Antwerpen.
