Deze maand kwam The Unexpected uit, het gloednieuwe album van de Belgische waveband Der Klinke. Een tikkeltje donkerder dan gewoonlijk en alweer een flinke stap vooruit. Geen kus van de juffrouw (of toch) , wel een interview met Klinke-opperhoofd Chesko.
We lijken het wel bij iedere plaat te zeggen, maar bij jullie klinkt iedere nieuwe release toch als een nieuw hoofdstuk. Klopt dit beeld?
The Unexpected is inderdaad de start van een nieuw hoofdstuk in ons bestaan. Er zat dan ook drie jaar tussen deze en The Gathering Of Hopes. doch hoort deze ook samen bij de vorige drie, het is meer één verhaal dat doorloopt en elke plaat is een nieuw hoofdstuk in dat verhaal.
Iedere band vindt zijn nieuwste plaat zijn beste. De tijd zal uitwijzen of dat effectief ook zo is, maar toch is The Unexpected anders dan jullie voorgangers. Mag ik ook zeggen dat dit jullie donkerste is?
Hij is misschien ietsje donkerder dan de vorige, maar dat was zeker geen bewuste keuze. Wij maken nummers naar ons gevoel niet wetende van te voor hoe een nummer uiteindelijk zal klinken.
Waarop slaat de titel eigenlijk? Het onverwachte van het leven of het onverwachte van Der Klinke?
Ik denk dat velen van ons zo’n album niet verwacht hadden, dus daar heb je al een antwoord.. Het feit dat we nu al 8 jaar bezig zijn, hadden wij zelf ook niet verwacht. Het leven is één aaneenschakeling van onverwachte gebeurtenissen, op persoonlijk zowel als op wereldvlak.
Ook een met durf vind ik. Het is meer een luisterplaat voor in de donkere kamer, en niet zo zeer één die het moet hebben van de alternatieve dansvloer. Juist?
Persoonlijk vind ik dat je muzikaal niet telkens dezelfde plaat opnieuw moet maken.. ietswat vele groepen wel doen, maar zo zijn wij niet. We zijn ook geen “dansvloer’ groep en als je als groep al een dance classic als The Doll op je naam hebt staan dan weet je dat dj’sniet vaak naar een ander nummer zullen grijpen. Toch staan er op elke plaat van ons wel heel wat nummers die heel dansbaar zijn en dat is op The Unexpected ook niet anders hoor.
The Unexpected is een reflectie op wat was. Tegenslagen in het leven, zelfs de dood. Waarom heb je de nood om al die sombere gedachten met de wereld te delen?
Ik vind niet dat deze plaat somber is.., toch niet zo somber als bijvoorbeeld I’m Feeling Sad dat op The Gathering of Hopes te horen is.
Kunst, echte kunst, wordt geboren vanuit het lijden van de ziel. Alles wat tijdloos heeft heeft dan ook een zekere realistische somberheid of melancholiek. Denk maar aan alle klassieke componisten, somberder dan bijvoorbeeld een Ases Death van Grieg, de dodenmars van Chopin, Requiem van Mozart enz, is muziek nooit meer geweest, maar toch ongelofelijk mooi en tijdloos. We spreken dan van de jaren 1800, 1700 zelfs… wat een geluk voor hen en hun creativiteit dat niemand hen ooit veroordeelde dat ze te somber zouden zijn.
We leven dan ook nog eens in heel sombere tijden, terrorisme, klimaatsverandering, oorlog, armoede.. Ik kan dan moeilijk zingen dat het leven fantastisch is, dat laat ik met plezier over aan de schlager- en hitparadezangers van onze wereld hopende dat de mensen die op hun muziek in het openbaar dansen niet terug worden opgepakt, opgesloten of doodgschoten.
Nooit gedacht dat je soms te ver aan het gaan bent met die tristesse?
Neen, want onze muziek is helemaal niet triestig, eerder een feest. Wij beleven ongelofelijk veel plezier in het componeren van de nummers en nog een groter plezier deze live te kunnen brengen en deze energie en dynamiek komt nu ook live goed tot zijn recht waardoor we probleemloos een volledige zaal aan het dansen krijgen.
Jullie kozen als eerste kennismaking My Frozen Heart. Niet bepaald het gemakkelijkste nummer vind ik, terwijl een track als Someone Who Smiles de opvolger van The Doll zou kunnen zijn. Waarom?
Someome Who Smiles is zo’n nummer dat je van de eerste luisterbeurt direct wel al goed vind terwijl dat met My Frozen Heartinderdaad ietsje anders is, door deze keuze was My Frozen Heart al een herkenpunt op het album en Someone Who Smiles geen nummer dat men al beu gehoor is van voor dat het album er was. Het gaf ook aan dat we niet bezig waren met een nieuwe The Doll maar eerder onze Pornography.
De nieuwe plaat is ook een verandering wat label betreft. Wool-E Discs was de keuze, en het stond zo goed als in de sterren geschreven, niet?
Niet echt,want de deal was er eerst nog met Echozone. Pas na een gesprek met Dimi van Wool-E op Dubhfest in mei dit jaar bleek dat hij toch wel dichter bij ons stond en we er met hem meer als een team konden voor gaan.
Der Klinke deed het aardig in het buitenland. Heb je daar zicht op hoe het nu is gesteld?
Ja, heel goed. De cd is momenteel al bijna uitverkocht dus we zullen moeten kijken of we er al dan niet een tweede persing zullen van doen.
Wees eens eerlijk. Toen jullie met Square Moon jullie debuut uitbrachten, hielden jullie het voor mogelijk dat dit julliezoiets konden verwezenlijken?
Neen, en veel is gebeurt sindsdien. Ten tijde van Square Moon was Der Klinke enkel Melissa Vandewalle en mezelf. Zij is er toen vlak voor ons eerste grote optreden uitgestapt, maar ik ben blij dat zij nu terug te horen is op The Unexpected. Het is ook leuk om nu voor het eerst in lange tijd terug nummers als Square Moon op de setlist te steken, en iedereen komt dan ook naar ons verbaasd hoe goed dat nummer nog aansluit met onze nieuwe.
De fee komt langs, en jullie mogen een wens doen. Welke wordt het?
Dat we nog lang mogen leven en de wereld terug wat verdraagzamer kan worden, wat minder bepampering van de overheid zou in dit pakket ook mooi meegenomen zijn en misschien ruimte op de openbare omroep voor een wave-programma, iets wat direct heel veel mensen blij zou maken.
Ik veronderstel dat er wat concerten gepland zijn? Kun je hier iets over vertellen?
Alles top secret nog, de boekingen zijn volop bezig voor 2018. Ik zie toch al enkele mooie optredens staan zowel in Duitsland als in eigen land,
Het laatste woord laat ik over aan jullie….
Wel, we zijn nu reeds 8 jaar bezig en ons parcours was anders dan van eender welke andere groep. Ik wil dan ook diegenen bedanken die ons reeds van het prille begin blijven steunen zijn, deze die nog steeds op elk optreden trachten aanwezig te zijn, het zijn jullie die ons de motivatie geven om door te blijven doen. Er is een ongelofelijk verschil ook tussen onze eerste optredens en wat we nu live presteren. Sommige optredens vroeger waren zelfs gewoon echt slecht terwijl we nu één van de beste livebands in ons genre geworden zijn. Ook hierin is The Unexpected de start van een nieuw hoofdstuk.
