De Luikse female-fronted queerpunk-band Cocaine Piss bracht daar een kort maar krachtig optreden in Magasin 4. Hun nummers, zelden langer dan een minuut en doorspekt met een anarchistische attitude, zijn op z’n minst opmerkelijk te noemen. Snerpende gitaren gecombineerd met overheersende drums en de energieke schreeuwerige stem van Aurélie nemen je zo mee naar de underground scene. U zal ongetwijfeld nog meer horen van deze band die onlangs nog naar de studio van Steve Albini trok om er hun debuutalbum in te blikken. De release ervan wordt verwacht in september. Intussen brachten ze deze maand “Sex Weirdos” uit op 7″ met op de B kant Mauro Pawlowski met “Pussy” en Legends met “Fuck This Garden”.
Geboren en getogen in Gent. In het jaar dat mensen nog eens durfden te revolteren. Na zwoele jaren in de Arteveldestad als dj, ging de muzikale passie in de late jaren 80 verder naar muziekjournalistiek. Het begon nationaal en internationaal met fanzines, maar eens het digitale tijdperk aanbrak schrijver van dienst bij diverse websites waaronder Indiestyle. In 2016 definitief de draai gevonden toen hij samen met Ann Cnockaert Luminous Dash oprichtte, een website die zich zo goed als volledig focust op diens persoonlijk stokpaardje: de Belgische muziekscene. Buiten muziek en uitgaan bijzonder weinig interesses, omdat ik er 24 uur mee bezig ben. Vooral met muziek dan toch, en iedere dag in de weer op zoek naar onbekende pareltjes in de underground.
Persoonlijke helden: David Bowie, Nico, The Fall, The Sound, Talk Talk, Selah Sue en Whispering Sons.
